Aeroplanët Izraelit kanë bombarduar 10 shtëpi në Rafah

Posted by artparadox on 30 April 2010 , under |



Forcat ajrore Izraelite kanë bombarduar zonën e banuar kufitare në Rafah të Gazës, derisa armata çifute lajmëron për "një fazë të re të sulmeve" në Rripin e Gazës.
Armata çifute ka deklaruar të Shtunën se operacioni ka për qëllim shkatërrimin e "tuneleve të kontrabandës" në kalimin kufitar me Egjiptin, pjesën jugore të Rripit të Gazës.
Ndërkohë, tanket dhe buldozerët Izraelit kanë hyrë dy kilometra në Karam Ebu Mamar, në verilindje të zonës së Rafah.

Prapavija islame

Posted by artparadox on , under |




Spanja kundërshton ndalesën e mbajtjes së shamisë në shkolla

Posted by artparadox on , under |



Qeveria spanjolle ka injoruar kërkesën e partisë popullore të këtij vendi për të ndaluar mbajtjen e hixhabit nëpër shkollat dhe universitetet e këtij vendi. Zëvendës kryeministrja spanjolle në një konferencë për media në Madrid, deklaroi se në kushtetutën e Spanjës është theksuar për të drejtën e lirisë fetare dhe për të drejtën e arsimit, dhe qeveria duhet ta mbrojë kushtetutën e vendit.
"Qeveria është duke përgatitur projekt-rezolutën për të drejtat fetare dhe në këtë projekt – rezolutë është theksuar qartë për lirinë dhe të drejtën e të gjithë qytetarëve spanjoll për të shprehur bindjet e tyre fetare, dhe gjithashtu mbi bashkëjetesën dhe tolerancën përballë çdo besimi", theksoi Maria Teresa Fernandez De La Vega.
Ajo duke iu përgjigjur pyetjeve të gazetarëve, tha se qeveria absolutisht është kundër ndalimit të veshjes islamike nëpër institucionet arsimore të vendit dhe është e mendimit se asnjë qytetar spanjoll nuk duhet të privohet nga arsimi.

Belgjika ndalon ferexhenë

Posted by artparadox on , under |



Dhoma e ulët e parlamentit belg të enjten miratoi një projektligj për të ndaluar ferexhenë Islame në publik, një masë që mund ta bëjë Belgjikën vendin e parë ku mbajtja e ferexhesë do të jetë shkelje ligji.
Me këtë projektligj do të ndalohen të gjitha veshjet që mbulojnë tërë fytyrën apo një pjesë të saj.
Ky projektligj duhet të miratohet edhe nga senati për tu bërë ligj.
Edhe Franca e cila ka popullsinë më të madhe muslimane në Evropë ka filluar një projektligj e cili pritët të shqyrtohet në muajin Maj në lidhje me ferexhenë.
Projektligji që po miratohet si masë sigurie, argumentohet nga propozuesit e saj me paaftësinë për identifikimin e njerëzve.
Ndërsa grupi i të drejtave të njeriut Amensti Internacional e dënoi miratimin e projektligjit për ferexhenë duke thënë se shkelja e lirisë së shprehjes dhe të fesë do të vendosë një precedent të rrezikshëm.
Mbajtja e ferexhesë në Belgjikë pasi të miratohet ky projektligj mund të dënohet me gjobë prej € 15- € 25 apo me burgim deri në shtatë ditë.

Një gjykatë gjermane lejon ndërtimin e minareve

Posted by artparadox on 29 April 2010 , under |



Një gjykatë administrative e qytetit Minden të Gjermanisë ka lejuar ndërtimin e minareve që nuk janë më të gjata se 16 metra, duke thënë se këto nuk thyejnë rregullat e ndërtimit të cilat mbrojnë të drejtat e fqinjëve.
Minarja e këtij lloji eshtë në përputhje me ndërtesat përreth dhe fabrikat dhe se është në largësi të mjaftueshme ku nuk mund të paditet nga banorët për pengesë.
Ky vendim u lëshua pas kërkeses për leje të ndërtimit të një minareje, duke mos pëfshirë këtu lejen për mikrofonat prej të cilëve thirret Ezani.
Duhët cekur se ky vendim nuk është përfundimtar dhe mundët të apelohët kundër tij.
Një rast i ngjashëm ndodhi edhe në vitin 2004, kur Shoqata Kulturore Islame Turke në Bielefeld ndërtoi një xhami pas marrjës së lejës dhe më vonë kishte aplikuar për leje për ndërtimin e minares. Paditësi kishte akuzuar Shoqatën për planifikimin e thirrjës së Ezanit nga minarja dhe gjykatësi deklaroi se po që së ishte kërkuar kjo nga Shoqata ai do të merrte vendim me procedurat e reja, duke marrë parasysh të mirën e fqinjëve.

Greqia premton ndërtimin e xhamisë së parë në Athinë

Posted by artparadox on , under |



Qeveria socialiste greke thotë se do të ndërtojë një xhami të financuar nga shteti në Athinë për të plotësuar nevojat për muslimanët e vendit që janë në rritje në këtë kryeqytet. Ky lajm vjen pas shumë vitesh vonesë.
Dhjetëra mijëra musliman të Athinës aktualisht kryejnë namazin e tyre në shtëpi, apartamente, depo etj që janë akomoduar për faljen e namazit.
Qeveria tha të mërkurën se do të paguaj menjëherë për zhvillimin e ndërtimit të një xhamie në vendin ku ka qenë baza e marinës greke afër qendrës së Athinës.
Ndërtimi i xhamisë së Athinës fillimisht ishte planifikuar për Olimpiadën e vitit 2004, por hasi në kundërshtime nga banorët në disa vende të ndryshme.
Kisha Ortodokse Greke që dominon në vend thotë se mbështet ndërtimin e xhamisë por vetëm të asaj të financuar nga shteti.

Në Tetor fillimi i procesit gjyqësor kundër Wilders-it

Posted by artparadox on 28 April 2010 , under |



Burime gjyqësore nga Holanda kanë njoftuar për fillimin e procesit gjyqësor kundër përfaqësuesit ekstremist dhe islamofob të parlamentit holandez, Geert Wilders.
Gjykata e Amsterdamit ka njoftuar se Wilders do të gjykohet nga 4 tetori deri më 2 nëntor nën akuzën e nxitjes së urrejtjes dhe diskriminimit kundër muslimanëve.

Nëse doni të dobësoheni, hani një mollë para buke

Posted by artparadox on , under |



Një mollë para buke jep ndjesinë e ngopjes dhe ndihmon për t’u dobësuar.
Shkencëtarët vërtetuan se një mollë e ngrënë para buke të jep ndjesinë e ngopjes dhe të ndihmon për t’u dobësuar.
Në studimin e bërë mbi studentët e një universiteti të cilët nuk mbanin asnjë dietë, gjatë pesë javëve, 15 minuta para buke iu dha nga një mollë e qëruar dhe komposto molle. Personat që kishin ngrënë vetëm mollë, hëngrën më pak ushqim se ata që kishin pirë vetëm lëngun e mollës.

Mesazhi

Posted by artparadox on 27 April 2010 , under |



FIlmi "Mesazhi" mbi shpalljen e fundit











Dënohet për shkak të vozitjes me ferexhe

Posted by artparadox on 25 April 2010 , under |



Policia franceze e trafikut ka gjobitur një grua, e cila po ngiste automobilin me ferexhenë në fytyrë, pasi që, siç theksuan, nuk kishte shikim të qartë, deklaroi sot avokati i saj që paralajmëroi ankesë në këtë dënim.
Klientja e tij është dënuar me 22 euro në fillim të prillit në Nantes, në perëndim të Francës. Gjoba është shqiptuar në bazë të rregullave, sipas të cilave ngasësit duhet të kenë “liri të lëvizjes dhe shikim të pakufizuar”.
Avokati Jean-Michel Pollono tha për radion France-info se do të ankohet në këtë dënim dhe theksoi se ferexheja kufizon shikim aq sa edhe helmeta e motoçiklistëve.
Franca në maj do të sjellë një projekt-ligj, i cili do t’i ndalonte grave myslimaneve bartjen e ferexheve në vendet publike, të cilat mbulojnë gjithë fytyrën.
Federata kombëtare e myslimanëve të Francës ka vlerësuar se një zakon i tillë do të rrezikonte liritë personave, ndërsa këshilltarët ligjorë kanë deklaruar se një ligj i tillë mund të hidhet poshtë para gjykatave franceze e evropiane

Sexhdeja (aspekti shkencor i sajë)

Posted by artparadox on 24 April 2010 , under |



 Trupi ynë pranon sasi të madhe të valëve eëektromagnetike për çdo ditë. Këto valë ne i fitojmë nëpërmjet rrezatimit të aparateve të ndryshme elektrike të cilat i shfrytëzojmë për çdo ditë : TV, sendet me dirigjim nga larg, telefonat mobil, kompjutorët etj. Poashtu edhe nëpërmjet ndriçuesve elektrikë të cilat në disa raste nuk janë të çkyçura as një orë të plotë!
Ne jemi medium i cili pranopn sasira të mëdha të rrezatimit. Me fjalë tjera ne mbushemi me valë elektromagnetike duke mos e hetuar këtë!
Kemi kokëdhimbje! Ndjehemi keq! Përtacia në punë dhe dhimbja në pjesë të ndryshme të trupit! Mos haroni këtë kur të ndjeni ndonjërin nga këto simptome!
Çka është zgjidhja për këtë?
Një shkencëtar jomusliman (nga Evropa) ka bërë studjim prej të cilit ka konstatuar se mënyra më e mirë që trupi ynë të eliminojë këtë mbushje elektromagnetike tëcilat e mundojnë  trupin tonë është : lëshimi sa më i shpeshtë i ballit në tokë, ashtu që toka i absorbon mbushjet e dëmshme elektromagnetike.
Kjo është e ngjajshme sikur tokëzimi i ndërtesave, ku secili sinjal elektrik (sikur vetëtima) absorbohet nëpërmjet tokës. Prandaj le të lëshojmë balllin tonë në tokë për t'i eliminuar këto sinjalëe të dëmshme elektromagnetike.
Ajo që këtë hulumtim e bën edhe më tepër për tu çuditur është se më e mira metodë është lëshimi i kokës sonë mbi zallë. Dhe aq më tepër çuditëse është se mënyra më e mirë e lëshimit të kokës mbi tokë është kur jemi të kthyer kah mesi gjeografik i Tokës! Në këtë mënyrë zbrazja e sinjaleve elektromagnetike do të jetë më efikase.
Ajo që na admiron është se qendra gjeografike e Tokës është Mekka, gjegjësishtë Kaba saktë paraqet qendrën e Tokës. DOmethënë sexhdeja (lëshimi i kokës mbi tokë) në namazet tona është mënyra më e mirë që t'i largojmë sinjalet e dëmshme elektromagnetike nga trupi ynë.
Në fund, ne nuk bëjmë sexhde që vetëm ta largojmë këtë energji elektromagnetike, por që të jemi të dëgjueshëm, ndaj Allahut të Plotfuqishëm. Ne besojmë se në urdhëresat e Tijë gjithmonë gjendet përplotë urtësi. Mirëpo mbasi egziston edhe provë, me rëndësi është që tu tregohet njerëzve, se gjithçka që bëjnë muslimanët - është e mirë

Ateizmi dhe pasojat e dëmshme të tijë për shoqërinë

Posted by artparadox on 22 April 2010 , under |



 Bota moderne sot ballafaqohet me probleme të natyrave të ndryshme. Edhe përkrah përparimit  dhe të mirave materiale të shumta, të cilat njeriu i ka aritur me përparimin shkencor, bota jeton nën hijen e problemeve serioze, të cilat shkaktohen nga njëri tjetri dhe rëndojnë jetesën njerëzore.
Pa dyshim se problemi më i madh me të cilin ndeshet shoqëria është çrregullimi shoqëror, brengosja, përhapja e krimit dhe dhunës, egoizmi, kaosi, aferat ekonomike dhe politike për të cilat dëgjojmë për çdo ditë. Gati se nuk mund të gjejmë vend nëpër botë, i cili nuk haset me këto probleme të komplikuara shoqërore.
Përparimi material nuk mund t'i eliminojë këto probleme, t'i zvogëlojë, përkundër, sa më tepër përparon jeta materiale e njeriut, problemet janë më të mëdhe dhe më të përhapura në shoqëri. Edhe përkrah asaj se problemet në shoqëri jan[ë të shumta, problemi më i madh i cili len pasoja të rënda për shoqërinë dhe është shkak i kaosit, jostabilitetit dhe shqetësimit të një shoqërie, është ateizmi, ose më shkurtë mosbesimi. Kjo dukuri në realitet është nëna e të gjitha problemeve dhe shkaktari kryesor i tyre.

ÇKA ËSHTË ATEIZMI?

Ateizmi nënkupton mosbesimin në Zot dhe kthesën nga rruga e ndjekësit të besimit, si edhe mohimin e rringjalljes mbas vdekjes, Xhenetin dhe Xhehnemin dhe përkushtimin vetëm për këtë botë. Sot ateizmi është bërë dukuri botërore dhe bota perëndimore në Evropë dhe Amerikë, edhepse është trashigimtare e besimit krishterë i cili vërteton rringjalljen, parajsën dhe ferrin, bveson vetëm në jetën e kësaj bote. Kisha është shëndruar vetëm në traditë (dhe kulturë) dhe gjurmë nga e kaluara, dhe në jetën e njeriut paraqet diëka të parëndësishme.
Shteti më i madh në lindje është i bazuarr mbi ateizmin. Ai shtet është Rusia, e cila është bartëse e komunizmit, ideologjisë ateiste, parimet e së cilës ishin eliminimi i tërësishëm i të besuarit në botën e padukshme dhe interpretimi se jeta është vetëm materie dhe se lufta e njeriut në këtë botë është vetëm për shkak të jetesës dhe mbijetimit.
Sa i përket shteteve tjera, ato, edhepse i kanë të përhapura religjionet, siç janë hinduizmi dhe budizmi, të cilat në vete përmbajnë besimin në botën e fshehur, janë gjunjëzuar përpara ateizmit nga Perëndimi. Botës Islame, edhepse në masë të caktuar i përmbahet Islamit dhe beson në rringjallje, Xhenet dhe Xhehnem, nga të gjitha anët e stërpikin valët e ateizmit dhe shkaktojnë dyshim në besimin islamik

SHKAKTARËT E PARAQITJES DHE PËRHAPJES SË ATEIZMIT

Para vetëm dyqind viteve, ateizmi nuk ishte dukuri e përhapur, mirëpo në dyqind vjetët e fundit, paraqiten faktorët të cilët kanë kontribuar që mosbesimi në Zot të bëhet "feja" zyrtare dhe drejtim nëpër shum vende të botës.
Disa nga shkaqet e paraqitjes dhe përhapjes së ateizmit janë:

1 - Kisha Evropjane

Kisha evropjane ndonjëherë ka qenë shkaktari direkt ose indirekt i përhapjes së ateizmit dhe mosbesimit të tërësishëm mbi egzistimin e Zotit. Kisha evropjane ishte shkaktar direkt e ndonjëherë indirekt i zgjerimit të ateizmit dhe mosbesimit në egzistencën e Zotit. Shkak i kësaj ishin shërbyesit fetar, monahët dhe ipeshkvit, të cilët në fenë e tyre shtonin bestitny dhe trillime të ndryshme, siç është ngritja e Isa-it alejhi selam nga shkalla e njeriut në shkallë të perëndisë, mëkati dhe faljet, ngujimi dhe gjëra tjera të cilat nuk kishin mbështetje në fe.
Kësaj i kanë shtuar edhe shum pavërtetësi mbi krijimin e universit, pozitës dhe formës së planetit Tokë dhe jetës së njeriut. Kur filloi renesansa evropjane dhe kur janë zbuluar të vërteta shkencore të shumta, vjen deri te përplasja e madhe të shkencëtarëve të shkencave natyrore dhe kishës, e cila i pat mohuar ato zbulime dhe të vërteta shkencore. Atëherë kisha, çdonjërin i cili besonte në vërtetësinë e zbulimeve shkencore, e konsideronte si mosbesimtarë, heretik dhe të tillët i vriste ose i digjte. SHum shkencëtarë dhe dijetarë të shkencave natyrore përjetonin golgota aq të dhimbshme si dënim për kundërvënien ndaj qëndrimeve të kishës. Mirëpo renesansa për shkak të këtyre torturave nuk u ndal. Shkencëtarët ia aritën që për çdo ditë të sjellin argumente për hipotezat e tyre, ndërsa kisha vazhdimishtë përjetonte disfatë përpara opinionit dhe në fund fitorja u takoi dijetarëve të materies mbi shërbyesit kishtar dhe monahëve. Atëherë njerëzit në tërësi refuzojnë fenë dhe çdo besim i cili pohon se egziston bota e padukshme dhe jeta e përtej varrit dhe i kthehen materializmit si zotit të ri. Në këtë mënyyrë janë paraqitur themelet e para të ateizmit në botë

2 – Dhuna e botës kapitaliste
Mbasi që Evropa pjesërishtë e çliroi pushtetin fetar dhe zbuloi fuqinë e avullit dhe veglave, njerëzit kthehen prej bujqësisë kah prodhimtaria dhe fabrikat. Feudalët e dikurshëm shëndrohen në pronarë të fabrikave të mëdha dhe shfrytëzonin resurse të mëdha natyrore. Punësohet numër i madh i njerë[zve dhe në mënyrë ashpërt shfrytëzohen. Pnëtorëve u shkaktohet dhunë e madhe dhe në shoqëri paraqiten klasat, prej kapitalistëve të pasur deri te punëtorët e varfër. Paraqitja e këtij lloji të dhunës dhe heshtja e gjith kësaj nga ana e kishës, ishte shkak i drejtëpërdrejtë i përhapjes së ateizmit dhe dyshimit në egzistimin e Zotit. Kisha ishte e paaftë që të ofrojë zgjidhje për problemet e njeriut në Tokë dhe atëherë njeriu fillon të mendojë për gjetjen e një rruge të re dhe programit i cili do të ishte në gjendje që t'i zgjidhte problemet e tijë.

PARAQITJA E DREJTIMEVE EKONOMIKE ATEISTE

Nuk ka dyshim se një nga faktorët thelbësor për përhapjen e ateizmit ishte edhe formimi i drejtimeve ekonomiko-ateiste, e posaçërishtë komunizmit, themelues i të cilit ishte Karl Marx-i. Edhe përkundër faktit se  drejtimi kishte pikënisje ekonomike dhe e kishte qëllim kryesor, siç pohonin themeluesit e tyre, çlirimin nga dhuna kapitaliste, megjithate ka pranuar vetitë e një drejtimi ideologjik. Ata pohojnë se egziston vetëm jeta materiale e njeriut, se nuk egziston shpirti, rringjallja, Zoti dhe jeta e përtej varrit. Sipas mësimeve të socializmit, fenë e patën shpikur të pasurit për ta shfrytëzuar më mirë botën e varfër dhe vetitë siç janë besimi, njerëzia dhe sinqeriteti, nuk janë kurgjë tjetër përpos rezultat i ideve fetare të cilat janë në shërbim të interesave kapitaliste. Me përcaktimet e tija, ky drejtim ekonomik u shëndrua në një lloj të ri të ateizmit, i cili pat hasur në pranim të madh te bota e rëndomtë dhe e varfër, e të tillët janë shumicë në shoqëri. Kështu komunizmi është pranuar, jo si drejtim ekonomik, por edhe si drejtim fetar dhe shum shpejtë u zgjerua në tërë botën. Lulpëzimin më të madh komunizmi e përjetoi gjatël revolucionit bolshevik në Rusi. Në përhapjen e drejtimit komunist, përmbajtësit e tijë, kan shfrytëzuar metoda të ndryshme, njëra nga më të njohurat është metoda e dhunës, ashtu që popujt u bënë fuqitë e komunizmit, siç janë republikat islamike në Rusi dhe Kinë, dhe disa vende arabe.

PËRHERSHMËRIA E JETËS 

Dalldisja e njerëzve me këtë botë dhe kënaqja me të, me gjithçka që pat afruar civilizimi perëndimor, prej shum gjërave të rejs dhe dëfrimeve tërheqëse, patën ndikim të madh që njeriu të harojë sendet shum të rëndësishme në jetë, e bile edhe veten e tijë. Nga dëshira për të fituar rrogë sa më të madhe dhe kështu të sigurojë për vete jetë të begatshme dhe të rrehatshme, me të gjitha rrisitë e epokës moderne, siç janë makinat larëse, frigoriferat, veturat etj, njeriu e zmadhoi orarin e punës. Për shkak të qëllimit të njëjtë edhe gruaja largohet nga profesioni i sajë, obligimet e shtëpisë dhe punësohet nëpër fabrika, që së bashku me burrin të bartë kërkesat dhe obligimet e jetës. Një tempo e tillë e jetës dhe punës filloi që të shkelë njeriun modern dhe tërë ditën ta bëjë të angazhuar, duke mos i lënë rastin që të mendojë për veten dhe gjithçka që është rreth tijë. Puna e pandërprerë nëpër shtëpitë e mallrave dhe fabrikat dhe shfrytëzimi edhe i asaj pjese të vogël të kohës së lirë në lojë dhe zbavitje, nuk i la kohë që të mendojë për besimin dhe jetën e tijë shpirtërore dhe të përgjigjet në pyetjet e jetës të cilat qarkullojnë në mendimet e secilit njeri : "Kush e krijoi këtë gjithësi? - Kush e krijoi njeriun? - Pse jemi të krijuar: - A ka fund kjo botë? - Pse njerëzit dallohen, ky i pasur, e ai tjetri i varfër, ky arrogant, e tjetri i shtypur? - Pse e tërë kjo? - A ka jeta kuptim?". Njeriu modern, i preokupuar me gjërat të cilat i cekëm më parë, nuk ka kohë të gjejë përgjigjje në këto pyetje dhe kështu feja bëhet gjëja sporadikenë jetë.

JETA E RE DHE SPROVAT E CIVILIZIMIT

Njohuritë e kësaj kohe ia hapën njeriut dyert e begatisë, komoditetit dhe kënaqësisë së jetës. Mjetet komode të transportit, automobilat, aeroplanët dhe trenat, restoranet dhe kafenetë, me ofertën e begatshme të hajeve dhe pijeve, teshat provokative dhe arti i jetës së re, njeriut i hapën mënyra të reja të kënaqjes në këtë jetë dhe ndjekjen e epsheve dhe kënaqësive. Nga shkaku se feja ndalon teprimin dhe të harxhuarit, e urdhëron maturi dhe ndalon kënaqjen me gjërat e ndaluara, siç janë vera, zinaja dhe drogat, njerëzit të cilët nuk e njohin thelbin e fesë, e kanë konsideruar këtë si pranga të jetesës së lirë, gjë që ua ka rritur refuzimin ndaj fesë. Nuk dëshirojnë që dikush t'i përkujtojë për botën tjetër dhe t'ua tërhek vërejtjen për Xhehnemin, sepse kjo i prish kënaqësitë e tyre në këtë botë Kështu është rritur largimi nga feja dhe përhapja e drejtimit ateist

LIDHSHMËRIA E PËRPARIMIT MATERIAL ME ATEIZMIN

Poashtu një nga shkaqet i cili i nxixti njerëzit në ateizëm është edhe lidhja e ateizmit me fuqinë dhe përparimin material. Njerëzit e panë se Ev ropa nuk përparoi materialishtë derisa nuk hoqi dorë nga idetë e kishës dhe besimit të sajë dhe se shteti sikur Rusia nuk u bë superfuqi, derisa nuk deklaroi se është prodhim ateist. Nga ana tjetër e panë se shtetet të cilat i përmbaheshin fesë kishin ngecur në industri dhe prodhimtari, prandaj filluan të besojnë se ateizmi është shkak i përparimit shkencor dhe material, e se feja kishte dëmethënien e ngecjese dhe paditurisë. Këto janë, shkurtë, shkaktarët më kryesorë të paraqitjes dhe përhapjes së ateizmit në botë

PASOJAT NEGATIVE MBI INDIVIDIN DHE SHOQËRINË 

Drejtimi siç është ateizmi, i cili në tërësi mohon egzistencën e Zotit, pa dyshim se do të lë pasoja negative mbi njeriun, sjelljen e tijë si dhe marëdhëniet ndërnjerëzore dhe rregullimin shoqëror. Në këtë pikë do të folim për pasojat të cilat i shkakton ateizmi mbi individin dhe shoqërinë.
Pasoja e parë të cilën do ta lë ateizmi mbi shpirtërat e individëve është brengosja, dyshimi, shqetësimi shpirtëror dhe jostabiliteti. Kjo është nga shkaku se brenda njeriut egziston feja natyrore, e cila i parashtron pyetje të ndryshme jetësore, të cilat gjithmonë qarkullojnë në mendjen e tijë. Pse jemi të krijuar? Kush na krijoi? Ku shkojmë? Ku mbas vdekjes? Edhe pse tempoja ejetës dhe preokupimet e kë[saj bote shpesh ia tërhekin vëmendjen njeriut prej të menduarit më serioz ndaj përgjigjjeve të këtyre mendimeve dhe nga gjurmimi mbas fshehtësive të jetës dhe gjithësisë, megjithate ngjarjet dhe lëkundjet e shumta e nxisin që të mendojë mbi këto pyetje. Sëmundjet, tragjeditë, humbja e më të afrëmive dhe më të dashurve dhe fatkeqësitë të cilat e godasin njeriun, ia imponojnë të menduarit për jetën dhe të ardhmen e tijë. Duke marë parasysh se ateizmi nuk pranon egzistencën e Zotit, nuk do të afrojë kurgjë, për ta shpëtuar njeriun nga dyshimi, brengosja dhe paqartësia e jetës. Fshehtësia e jetës do të ngelet e paqartësuar për njeriun, ndërsa të pamurit e fatkeqësive dhe dhunës, me të cilat ndeshet në jetë, do të ngelen si zhgëndër e cila e okupon shpirtin e tijë.

Ateizmi do të ngelet i paaftë që të kuptojë qëllimin dhe cakun e jetës dhe njeriut vetëm do t'i afrojë iluzione dhe parashikime të cilat nuk janë mbresëlënëse dhe nuk do ta realizojnë qëllimin e tijë. Kjo thirje e vazhdueshme e natyrës njerëzore dhe përsëritja e pyetjeve të përhershme, do ta bëjnë njeriun që gjithmonë të jetojë me brenga, me frigë dhe me vështirësi.
Dikur njeriu kishte kohë të lirë që të vetmohet dhe të vëzhgojë qiellin e zbukuruar nga miliona yje, detin me thellësitë misterioze të tijë, malet e mëdha të mbuluara nga lloj-lloj bimësh, shkretirën me shtrirjen dhe gjerësinë e sajë. Nga kjo ka pasur dobi të madhe, që të vijë deri te përfundimi se egziston Krijues i Madh dhe Zotërues i Mëshirshëm i cili tërë atë e krijoi. Mirëpo njeriu bashkëkohor, i rrethuar nga sprovat dhe përparimi i "civilizimit" modern nuk gjen kohë dhe fuqi, që të largohet nga pakujdesi në të cilin jeton dhe të mendojë mbi Krijuesin dhe vërtetësitë, e egzistencës së Tijë. Shoqëria e tanishme, i ka tjetërsuar njerëzit nga njëri tjetri dhe ka bërë që çdo individ të kujdeset vet për veten dhe problemet e tijë. kështu njeriu bashkëkohor nuk gjen se kujt t'i ankohet për brengosjen dhe problemet e tijë dhe kush do t'ia zgjatë dorën e ndihmës. Në këtë mënyrë friga dhe tmeri nga ditët që vijnë është rritur. Njerëzit i janë kushtuar vetëm vetes së tyre dhe janë bërë materialistë të përbetuar të cilët vetëm mbledhin dhe grumbullojnë pasurinë. Të kishte egzistuar besimi në Zot dhe bota e fshehtë dhe besimi në caktimin e Tijë, ky problem do të ishte i zgjidhur, mirëpo, ateizmi i cili pohon se njeriu egziston vet nga vetja e tijë n këtë gjithësi dhe se nuk ka Zot i cili e furnizon, ia ka rritur njeriut frigën nga e ardhmja dhe orientimin e tijë kah egoizmi dhe individualizmi.

INDIVIDUALIZMI DHE EGOIZMI

Orientimi i njeriut kah individualizmi dhe egoizmi ishte pasojë e pashmangshme e frigës dhe shqetësimit shpirtëror nga kohërat të cilët vijnë. Nën individualizëm konsiderojmë orientimin e njeriut kah realizimi e interesave personale dhe të mos menduarit pët të tjerët. Feja e cila nxit në mirëbërje me qëllim të arritjes së kënaqësisë së Zotit, u largua nga jeta e njeriut, e vendin e sajë e pushtoi kujdesi për vetveten. Në këtë mënyrë njerëzit, në kohërat e errëta të ateizmit, njerëzit filluan të harojnë njëri tjetrin. Dalëngadalë dobësohej kujdesi ndaj të varfërve dhe nevojtarëve, që më në fund të harohet edhe familja, prindërit, gruaja dhe fëmijët. Ai i cili vëzhgon gjendjen e shoqërisë ateiste, do të njohë se deri në cilën shkallë njerëzit janë egoistë dhe materialistë.
Individi i kushton vëmendje vetëm vetes së tijë e tjerëve u del në ndihmë vetëm kur ka ndonjë dobi nga kjo. Ky individualizëm dhe egoizëm e ka rritur orientimin e njerëzve kah nevojat dhe kënaqësitë e kësaj botre të cilat civilizimi bashkëkohor i lehtësoi dhe të cilat zakonet ateiste i bënë të lejuara. Kështu njeriu bashkëkohor u bë materialist, dhe simbol i civilizimit ateist i cili kanoset me shkatërimin e njerëzimit.

HUMBJA E STIMULIMIT DHE ANIMI KAH KEQBËRJA DHE KRIMINALITETI
Ateizmi si ideologji nuk i kushton rëndësi edukimit të shpirtit të njeriut dhe nuk kultivon te njeriu respekt ndaj Krijuesit të Gjithmundshëm, i cili i ndjek të gjitha veprimet dhe ndodhitë në tokë dhe në çdo vend tjetër. Ateisti kultivohet si pereson kokëfortë dhe i pandjeshëm, i cili nuk ka asnjë pengesë të brendshme shpirtërore e cila do ta largonte nga mëkati dhe dhuna dhe do ta nxiste në bëmirësi dhe mëshirim. Përkundër ateizmi i mëson ndjekësit e tijë se ata janë krijuar spontanishtë dhe rastësishtë, se nuk i ka krijuar Krijuesi dhe se ata janë sikur edhe kafshët tjera të cilët jetojnë në Tokë. Kështu njeriu, në këtë mënyrë, e humbën ndjesinëdhe aftësinë e shkëputjes së mashtrimit nga e vërteta. Nëse njeriu nuk beson në Krijuesin e Plotfuqishëm i cili e përcjell deri në llogarinë përfundimtare, atëherë kurgjë nuk mund ta parandalojë që të realizojë nevojat shtazarake dhe qëllimet e fiksuara. Ligjet e kësaj toke të cilat njerëzit i kanë vendosur, janë përplotë shprazëti dhe lëshime, të cilat kriminelët dhe hajdutët mjeshtërishtë i shfrytëzojnë. Te disa persona të cilët ateizmin e kanë pranuar si rrugë jetësore, ndonjëherë, mbetet diçka nga fdeja natyrore me të cilën janë lindur, por kjo shpejtë tretet gjatë jetës së zhurmshme përplot sprova. Kjo është, pa dyshim, njëra nga pasojat më të dëmshme të ateizmit për individin, si dhe për shoqërinë. Sot është botë moderne, botë e kriminalitetit, pasigurisë dhe frigës. Për çdo ditë mjetet e informimit na informojnë për krimet rrënqethëse dhe kriminalitetin i cili ndodh nëpër mbarë botën. Dëmtimi i të tjerëve, vjedhjet, vrasjet dhe përdhunimet janë bërë gjëra të përditshme dhe prej viti në vit më tepër janë duke u shtuar. S'është problem nëse në shoqërinë e caktuar gjejmë vjedhës dhe kriminelë, por është problem nëse shumica e njerëzve janë vjedhës. Në vitin 1997 në New York ndodhi një ndodhi, ndërprerja e rrymës. Në mëngjes u zbulua se me mijëra shitore tregëtare, magazine dhe shtëpi janë thyer dhe vjedhur. Në këtë vjedhje masive morën pjesë shumica e njerëzve, të moshave dhe profesioneve të ndryshme, e bile edhe rrojet dhe rojtarët të cilët i kanë rruajtur ato objekte. Ekspertët kanë llogaritur  se qyteti, nëse do të kishte mbetur pa rrymë shtatë ditë, do të plaçkitej tërësishtë.

RRËNIMI I BASHKËSISË FAMILJARE 
Ateizmi jo vetëm që rrënon personalitetin dhe elementin shpirtëror të tijë, por bashkë me këtë rrënon edhe shoqërinë njerëzore të përgjithshme. Kjo është nga shkaku se një bashkësi njerëzore nuk mundet të jetë e shëndoshë dhe e drejtë, nëse individuat, prej të cilave përbëhet shoqëria, nuk janë të drejta dhe të shëndosha.
Është e njohur se njësia themelore e shoqërisë është familja dhe shkatërimi i njerëzimit pashmangshëm tërhek pas sajë edhe destabilizimin e marëdhënieve familjare. Burri i prishur dhe i pandërgjegjshëm, pa dyshim se moralin e tijë të prishur do ta përcjellë edhe te gruaja dhe fëmijët. Anashkalimi dhe rrënimi i kurorëzimit fetar, lidhjet bashkëshortore janë bërë vetëm joshje dhe shfrytëzim, prandaj është zvogëluar sakrifikimi i ndërsjellë, i cili është i nevojshëm në bashkësinë bashkëshortore. Është humbur besimi ndërmjet burrit dhe gruas, andaj shpesh vërtetohet  se fëmija i cili ka lindur nuk është i tijë. Mungesa e harmonisë familjare dhe pajtesës ka shkaktuar divorce të shpeshta, e tradhëtia e grave është bërë përditshmëri. Nën flatrat e këtij lloji të rrënuar të familjes, edukohen fëmijë të cilët në gjithçka imitojnë babain dhe nënën dhe kështu rritet edhe një gjeneratë e paedukuar, e cila paraqet ardhmërinë e shoqërisë në të cilën jeton.

KRIMINALITETI POLITIK
Është e besueshme se pasojat më negative të ateizmit pasqyrohen në politikën botërore dhe raporteve ndërshtetërore, e kjo është nga ajo se karakteri ateist dhe sjellja e bëjnë zemrën e njeriut të ashpërt dhe egoiste, prandaj ky egoizëm dhe ashpërsi bartet edhe në hijen e raporteve politike botërore. Prandaj do të shohim si fuqitë e mëdha kolonialiste kapen pas mjeteve dhe metodave më perfide në robërimin e popujve të pafuqishëm dhe eksploatimin e pasurive natyrore. Shtetet islamike, në përgjithësi, bota arabe posaçërishtë, më së tepërmi mbi lëkurën e tyre e kanë shijuar mizorinë dhe ashpërsinë e politikës së tillë. Këto vende janë gjithmonë nën presione politike dhe kanosjeve me forcë ose intervenim ushtarak. Kurdo që vendet islamike të tentojnë të rikthejnë të drejtat e tyre të humbura dhe pasuritë e uzurpuara, ose fillojnë të mendojnë për praktikimin e vërtetë të Islamit dhe aplikimin e ligjeve të tijë, fuqitë e mëdha kolonialiste bashkohen që bashkërishtë t'i kundërvihen kësaj. Ndonjëherë islamin e akuzojnë se është prapambetës, ndonjëherë ase është i pacivilizuar, e ndonjëherë bile se rrezikon fetë tjera dhe popujtë minoritar. Ndoshta problemi i naftës dhe tendenca e vendeve islamike për të realizuar çmim real dhe dobi për këtë, është prova e politikës teroriste dhe kolonialiste ndaj këtyre vendeve. Vendet kolonialiste e akuzojnë botën muslimane se duan ta rrënojnë ekonominë dhe civilizimin botëror dhe tërë njerëzimin ta robërojnë, edhe atë vetëm për ate se kërkojnë disa të drejta të tyre. Kështu sot njerëzimi duron flakën e materializmit dhe egoizmit të cilin e nxisin kolonizuesit me qëllim të robërimit të popujve tjerë, dhe futjes së përçamjees ndërmjet tyre, armiqësi dhe kaos, që sa më lehtë t'i uzurpojnë pasuritë dhe të mirat e tyre natyrore. Sikur feja dhe friga nga Krijuesi i Lartësuar do të kontrollonte sjelljen e atyre në duart e të cilëve është politika botërore, ndërmjet popujve do të sundonte mirëqenia dhe bamirësia. Ndihma ndaj të dobtive dhe të pafuqishmive, si dhe eliminimi i padrejtësive nga ato të cilëve u është bërë, do të ishte programi dhe rruga kah do të ecte politika botërore. Në të vërtetë egziston frigë e madhe që ateizmi mos të shaktojë shkatërimin e tërësishëm të njerëzimit, mbasi shkenca bashkëkohore ka zbuluar armë për shkatërim në masë. Kështu ateizmi dhe largësia nga vyrtytet dhe vlerat shpirtërore, ia ariti që shoqërinë e tërësishme njerëzore ta shëndrojë në shoqëri të urrejtjes dhe varësisë, e cila është bazuar në padrejtësi dhe forcë dhe e cila është në frigë permanente nga shkatërrimi dhe fundosja. Situata e këtillë ka ardhë deri aty që njeriu modern mundohet të ik nga realiteti nga i cili jeton. Ka erdhë deri te përhapja e drogës, alkoolit, prostitucionit që njeriu të mundet sa më lehtë të harojë realitetin e errët të tijë, duke u mbytur në detin e dëshirave dhe epsheve. Politika botërore e dhunës dhe padrejtësisë e ka nxitur njeriun në egoizëm, pangopësinë mbas pronës dhe tentimin për ta shpëtuar veten e tijë. Kështu sot bota është bërë arenë e dhunës, padrejtësisë dhe kriminalitetit. Shkaku është mungesa e Islamit në jetën praktike si dhe programit i cili njerëzimin do ta sjellë deri te shpëtimi dhe mirëqenia, në këtë edhe në botën e ardhshme.

Francë: Ndalohet bartja e ferexhesë islamike

Posted by artparadox on 21 April 2010 , under |



 











Qeveria e Francës po e përgatit ligjin për ndaljen e përdorimit të ferexhesë islamike në hapësirat publike.
Një zëdhënës i presidentit francez, Nikolas Sarkozi, tha sot se propozimi do të paraqitet para ministrave në muajin maj. Ai thotë se “bartja e ferexhesë së plotë është shenjë e mbylljes së komunitetit në vetvete dhe refuzim i vlerave tona”.
Megjithatë, muajin e kaluar, Këshilli Shtetëror, që është autoriteti më i lartë administrativ francez, i ka tërhequr vërejtjen presidentit Sarkozi, kundër ndalesës për ferexhe, duke sugjeruar urdhër që gratë ta zbulojnë fytyrën e tyre për kontroll të identitetit dhe për çështje të punëve shtetërore.
Raportohet se janë afro 2 mijë femra myslimane franceze, që aktualisht e mbylojnë fytyrën e tyre.

Suspendohet për shkak të shamisë, kush e ka radhën?!

Posted by artparadox on 20 April 2010 , under |



Çështja e mbulesës islame ka kohë që është shndërruar në një stereotip të llojit të vet në Kosovën e pasluftës. Fenomeni i përjashtimit të vajzave me mbulesë duke u bazuar herë në ligje të paqena e herë në rregullore të reja e më të reja mbetet si mister për faktorët psike -sociologjike që i nxisin pushtetarët kosovar që të veprojnë një gjë të tillë.
Shamia në Kosovë për shekuj me radhë ka qenë e njohur si obligim i fort fetar që deri vonë ka qenë i shprehur në mas dhe jo që shoqëria kosovare u përball për herë të parë me çështjen e shamisë vetëm në dekadën e fundit. Madje ka edhe prej këtyre kundërshtarëve të hapur të shamisë që familjarët e tyre ende bartin shami, por prirjet e tyre nisen më larg për të mos thënë që janë kryekëput të indoktrinuar kundër saj .
Për ta bërë më të çartë deri para 1 viti në shumicën e rasteve të përjashtuara si justifikim juridik ka shërbyer neni 4.7. i ligjit për arsim fillor dhe të mesëm për të cilën Avokati i Popullit atëherë Antoni Novicki ka treguar çartë që nuk u referohet nxënësve por personalit arsimor dhe vendimet e drejtorive janë konsideruara si jo reale dhe vajzat janë kthyer në shkollë. Duke parë që kjo nuk funksionin ministri i ri i MASHT Enver Hoxhaj ka sjellë një udhëzim administrativ me numër 7/2009 i cili ka qenë edhe më herët por se ndryshimi i vetëm që ka ndodhur me rifreskimin e fundit ka qenë futja e dy nën neneve te neni 4. me konkretisht ftuja e nen nenit 12 që i referohet ndalimit të inventarit dhe mjeteve të punës si dhe nen neni 13 ku thuhet: 13. Ndalimi i bartjes së uniformës fetare.
Kjo e fundit është bërë krejtësisht në kohën e fundit duke e parë që ligjet e më hershme nuk u kanë dhënë luksin e realizimin e planeve të tyre për të cilat nuk mund të paragjykoj dhe për të cilat duhet të përfshihet e gjithë shoqëria kosovare në debat, nëse pretendojmë se jemi shoqëri me tendenca të demokratizimit. Ndërkohë që debatet e mundshme domosdo të bëheshin në ndonjë medium të paanshëm nëse ekziston i tilli sepse në të gjitha herët kur në shumicën e medieve kur diskutohet për problemet e shoqërisë myslimane kemi debate të pabarabarta ku edhe prezantuesi mbanë anën kundër jo vetëm disa individ të konsumuar që sillen herë në këtë e herë në tjetrin medium.
Kështu bazuar pikërisht në këtë rregullore që përmendëm më lart vjen edhe suspendimi i vajzës Arlinda Zeka nga Gadimja e Lipjanit nxënëse e klasës së 10 në shkollën e mesme teknike ‘Pjetër Bogdani’ në Ferizaj, që për shkak të insistimit të saj qytetar për të mbajtur shaminë ajo nuk vijon mësimin në shkollë tashmë 1 javë. Gjatë fundjavës që shkoj ky lajm u bë publik nga TV Klan Kosova. Lajmi tronditi opinionin mysliman dhe jo vetëm Ferizajn dhe Lipjanin Çështja e problemit të Arlindës dhe në përgjithësi e mbulesës Islame është çështje që duhet të diskutohet përndryshe mllefi i akumuluar qytetar mund të shpërthej dhe askush nuk mund të bart përgjegjësi për atë e aq më tepër atëherë të diskutohet nga ata super analistët me që tash neglizhohet si problem real . Lajmi për të mori dhenë ngado dhe gjitha reagimet e myslimanëve kryesisht të atyre virtual ishin dhe mbetën të arsyetuara si për kundër çështja duhet të rishikohet me shumë kujdes nga MASHT dhe bashkësitë fetare sepse mbulesa islame nuk është uniformë fetare ose të paktën e ne si njohës të Islamit nuk e dimë për një gjë të tillë.
Shoqëria myslimane kosovare është e irrituar nga këto provokime dhe matje të pulsit të kësaj natyre. Vërtetë që qytetaria duhet të përfshijë edhe respektimin e bindjeve të tjetrit në rastin konkret ligjbërësit kosovar duhet të i lënë anash emocionet personale dhe të kenë në konsideratë që e drejta e shamisë si obligim fetarë është e drejtë e garantuar me kushtetutë.
Për dallim nga gjitha rastet për herë të parë në rastin e Arlindës patëm edhe reagim të shoqërisë civile tërësisht sekulare – reagimi i rrjetit të OJQ-ve AVONET si njohës të jurispodencës ata denoncuan veprimin e drejtorit Isuf Celaj për përjashtim të Arlindës .
Në fakt shoqëria kosovare nuk është kundër mbulesë islame. Në hulumtimin e vetëm të bërë në për çështjen e shamisë 13 qytete të Kosovës dhe atë në vitin 2007 shihet çartë se shoqëria kosovare në kuptim të shumicës absolute nuk është kundër mbulesës. Një nga pyetjet e këtij pyetësori ishte se: A ju pengojnë vajzat me mbuluara? Përgjigjet e respodentëve ishin se 92.01 % nuk u pengojnë ndërsa 7.98 % u pengojnë. Shihet që numri i qytetarëve që kanë qytetari të formuar kanë mendim me të avancuar, madje atëherë janë befasuar nga një pyetje e tillë se çfarë pengese mund të kishin. Ndonëse se kjo anketë është bërë para 3 viteve statistikat mund të kenë lëvizur vetëm për mbarë. (Rezultatet për këtë anketë janë botuar në shator të viti 2007 në revistën shkencore Familja në Shqipëri, revistën shkencore Albislam në Maqedoni dhe në një sërë portale elektronike).
Reagimet e qytetarëve mysliman janë theksuar kryesisht në rrjetet shoqërore virtuale si e vetmja mundësi e artikulimit të pakënaqësisë së tyre me që ka kohë që shumicën e medieve elektronike dhe të shkruara zotërohen nga kundërshtarët e kësaj të drejte qytetare.
Megjithatë çështjen duhet ta shohim edhe më alarmante se ç’mund të na e prezantoj dikush. Në ditët në vazhdim pritet edhe reagimi i Këshillit të Bashkësisë Islame në Ferizaj dhe Kryesisë së BIK në Prishtinë. Me tepër se kaq myftiu Naim Tërnava duhet të anuloj gjitha takimet e tij por të vij në Ferizaj, të rrijë dhe të flejë në Ferizaj dhe çështja të përfundoj e shamisë mllefit qytetar të përfundoj në Ferizaj. Sepse realisht myftiu nuk duhet të shërbej vetëm për ftohjen e gjakut të myslimanëve sa herë që provokohen . Imamët e terrenit të Ferizajt këtë të premte në ligjëratën fetare duhet të flasin për fenomenin në fjalë për me tepër dita e premte (23.04.2010) duhet të shpallet Dita e Mbulesës Islame në rastin më të mirë si dëshmi e pjekurisë qytetare por edhe si protestë të gjitha vajzat e shkollave të mesme të shkojnë në shkollë me shami, si shenjë solidarizimi dhe revolte për një padrejtësi të tillë. Kjo sigurisht vlen për një shoqëri tamam demokratike dhe të formuar mirë.
Gjithsesi që problemi tashmë ekziston, edhe pse inati i arsyeshëm jo domosdo është drejtuar në personin real siç është drejtori i shkollës së Teknikës por se gjithë presioni qytetar dhe intelektual duhet të drejtohet te MASHT dhe BIRK por edhe organet relevante si gjykata dhe avokati i popullit. Ndoshta planet janë që ndonjë vajzë tjetër por se asnjë qytetar nuk është i obliguar të ndej këto plane gjithnjë po themi eventuale.
Qytetari kosovar duhet tu thotë boll këtyre fenomeneve sa më parë në formën e vetme të kërkuar që është duke reaguar si mysliman të kulturuar dhe intelektual.

Islami dhe cionizmi

Posted by artparadox on , under |



Islami nuk i kundervihet hebraizmit por e konsideron religjion te Zotit. Islami e pranon Zotin hebraik, d.m.th. Zotin e Ibrahimit (Abrahimit), Ismailit, Is’haqut (Isakut), dhe Jakubit (Jakobit). Ai pranon Musane (Mojsien), per felajmerues, dhe Toren si shpallje te Zotit. Islami nuk e sjelle ne pyetje hebraizmin, por hebraiket, dhe kete se pari lojalitetin e tyre ndaj ligjeve te Tores e pastaj edhe teresine e tekstit te Tores. Ne ate kuptim, islami pajtohet me shumicen e hebraikeve ne histori ne aspekt te pyetjes se pare, dhe me ata hebraike (reformistet, konservativistet, rekonstrukcionistet, qe kane pranuar kritiken biblike ne aspekt te pyetjes se dyte. Me pare mund te thuhet se islami i kundervehet cionizmit, politikes dhe sjelljes cioniste.

Cionizmi eshte levizje qe e ka iniciuar Theodor Herzl, pas deshperimit ne aferen Drayfus. Qellimi i levizjes eshte qe ta transformoje Palestinen dhe territoret fqinje ne shtet hebraik "ashtu hebraik sikur qe eshte Anglia angleze". Perpjekja cioniste ne arritjen e atij qellimi eshte plotesisht makiaveliste. Synimit te tij me vetem nje cak i eshte dhene prioritet absolut jashte te gjitha konsideratave, duke i kyqur edhe ato morale.

Pas fitimit te deklarates se Balfouroit, cionizmi ka bere çdo gje qe ta arrije vendin. Nuk eshte ndaluar para asgjese ne ate perpjekje, duke inkuadruar edhe aplikimin e presionit, kercenimit, mitos, spekulimit dhe largimit te detyrshem te bujqeve palestineze nga toka qe e kane trasheguar gjate mileniumeve nga gjysherit e vet.

Islami e gjykon cionizmin per shkae te krimeve te tij kunder disa palestinezeve dhe palestinezeve, kunder ekzistimit kolektiv te palestinezeve, kunder individeve ­ arabe nga vendet perreth sikur edhe kunder Ummetit. Islami kerkon qe te permiresohet edhe padrejtesia me e vogel e shkaktuar te pafajshmeve. Per kete islami ia imponon te gjithe muslimaneve pergjate botes obligimin te ngriten sikur nje dhe ta vene piken ne padrejtesi dhe t'i kthejne udhetaret ne vendin e tyre, ne shtepite dhe pronat e tyre. Perdorimi i paligjshem cionist te çdo pasurie te luajtshme ose te paluajtshme nga koha e okupuacionit britanik duhet te paguhet e te kompenzohet. Per kete shkak, qendrimi islam nuk i le rast shtetit cionist pos te zhduket e te rrafshohet me token, kurse pasuria e tij te konfiskohet qe te paguhen borxhet e tij. Ky obligim ­ zbrapsja, ndalimi dhe permiresimi i padrejtesive ­ eshte obligim kolektiv religjioz (fard kifaja) i ummetit‚ dhe obligim personal religjioz (fard 'ajn)‚ i çdo muslimani dhe muslimaneje te afte te rritur ne bote, deri sa ummeti‚ zyrtarisht nuk e merre obligimin qe t'i kryej. Mbrojtja e ummetit, d.m.th. e çdo krahine ne te cilen ka valuar njehere flamuri islam, eshte xhihad dhe kjo eshte detyra me e rendesishme religjioze. Permbushja e kesaj detyre eshte falah‚ (lumturi, ne kete dhe ne ate bote, d.m.th. fitorja ne kete bote, martirezia dhe parajsa ne kete. (Qur'an, III. 169). Mbi te gjitha, Zoti iu udheron muslimaneve "qe te sherbehen me te gjitha menyrat dhe mjetet e fuqise ne menyre qe ta ngadhenjejne armikun dhe shpejte ta perfundojne luften". (VIII, 60).

Mirepo, rrenimi i shtetit cionist nuk do te thote domosdoshmerisht edhe shkaterrimi i jetave hebraike dhe pronesise hebraike. Shkaterrimin e tille, nderkaq, islami do ta konsideronte te keqe te domosdoshme nese forcat cioniste i kundervihen ketij rrenimi dhe procesit te pervetesimit te vendit. Parimi i pare islam eshte qe ne agresion dhe padrejtesi duhet pergjigjur njejte (II, 194). Kapercimi i kesaj ne teresi eshte i ndaluar. Perveç kesaj, sipas islamit, armiqesite duhet pushuar posa te pushoje rrezistenca. Te vazhdohet me kete edhe pas pajtimit eshte padrejtesi e pafalshme (VII, 61, V, 90). Islami iu urdheron muslimaneve qe kurre mos te gabojne, qe mos te shkojne me tej se çrrenjosja e padrejtesise, qe kurre mos t'i japin lehtesim kurrfare urrejtjeje qofte edhe me rritjen me te vogel te vuajtjes, por te sillen me armikun po ashtu si eshte sjellur ai me ta, masa per mase (V, 45). Islami barabarte iu urdheron ithtareve te vet qe mos te kursejne angazhimin, mjetet ose pasurine qe luften ta perfundojne me fitore. Nuk vendose kurrfare kufiri kohor per shpalljen ose zhvillimin e luftes, sepse, obligimi moral religjioz eshte ex hypothesi‚ jashtekohor. Islami mbi te gjitha rekomandon liri, meshire dhe falje (ibid). Por, keto virtyte nuk mund te jene detyruese, ato kane vleren morale nese zbatohen nga pozicioni i forces dhe vetemjaftueshmerise. Perveç kesaj, ato jane strikt personale. Ato duhet te jene objekt i vendimit personal qe e ka sjelle personi i lire qe ta kene vleren morale qe vete e kerkojne.

Padrejtesia qe e ka bere cionizmi eshte aq komplekse, aq e komplikuar dhe aq e rende qe praktikisht nuk ka menyre qe te ndalet ose permiresohet pa lufte te rrepte ne te cilen ushtria cioniste, shteti dhe te gjitha institucionet e tij publike do te duhej te shkaterroheshin. Madje sikur edhe bota perendimore ne teresi t'i ngreje duart nga shteti cionist, udheheqja cioniste edhe me tej do te grumbullonte forca te mjaftueshme deshperuese qe te mbijetoje. Sepse ai sipas natyres eshte shtet ideologjik, domosdoshmerisht i pergatitur qe veten ta shpetoje ne çdo kusht te shprehur me jetat njerezore dhe me pasuri. Prandaj, te gjitha keto jane shkaqe per muslimanet e botes qe ta kuptojne me seriozisht dhe te pergatisin plane realiste qe pa dyshim jane te afte t'i aplikojne.

Kur shteti cionist, ushtria e tij dhe institucionet tjera publike njehere te shkaterrohen, do te duhej ballafaquar me problemin ç'te behet me popullsine e tij. Se islami nuk mundet dhe nuk deshiron te merret vesh me cionizmin, eshte leksion qe çdo hebraik qe jeton ne boten muslimane duhet te mesoje. Se kendejmi, islami nuk do te duroje konstituimin e alternatives cioniste shtetit cionist. Te gjithe cionistet qe deshirojne te jetojne ne boten muslimane do te duhej te decionizoheshin, te shpernguleshin ose te ballafaqohen me ndjekjet gjyqesore per shkak te veprimtarive te veta cioniste. Decionizmi, duhet te kihet parasysh, eshte refuzimi i cionizmit, programit prolitik per transformimin e Palestines ne shtetin hebraik sipas shembullit evropian ose perendimor.

ISLAMI DHE PROBLEMI HEBRAIK

Pikerisht pasimi i njejte i islamit qe kerkon nga muslimanet te shkojne ne skaj te botes ne menyre qe te zhdukin padrejtesine barabarte duhet te aplikohet ndaj johebraikeve sikur edhe ndaj hebraikeve qe pesojne padrejtesi. A mund te kete kurrfare dyshimi, ne syte e muslimaneve, qe hebraiku te pesoje padrejtesi nga ana e perendimit te krishtere?

Pergjigjja eshte shprehimore. eshte e sigurte se hebraiku ka qene viktime e padrejtesise ne Perendim, dhe eshte e sigurte se Zoti i ka urdheruar muslimanit qe t'i ndihmoje shpetimit te tij, qe ta çliroje nga vuajtjet dhe t'i ndihmoje ta sendertoje lirine, sigurine dhe paqen e vet. Se kendejmi nuk mund te kete dyshim, duke folur me gjuhen islame, se bota e islamit religjiozisht eshte i obliguar qe te luftoje per çeshtjen hebraike kunder te krishtereve, se islamin duhet akuzuar deri sa leshon rastin qe ta beje kete. Vertet, preokupimi per çeshtjen e te ndjekurit ka qene komponent thelbesore e islamit ne Meke dhe Medine, ne boten muslimane dhe ne Evrope. Per kete shkak, hebraiket nga Damasku, Spanja, sikur edhe nga Stambolli, nga Ballkani dhe nga Evropa e Mesme i kane ndihmuar muslimanet me rastin e pushtimit te atyre territoreve. Vete hebraiket kane qene te bindur se lufta e islamit dhe ithtareve te tij per drejtesi ka qene e sinqerte. Ç'mund te ofroje islami ne menyre qe te pushoje vuajtja e hebraikeve ne boten moderne?

Islami ofron zgjidhje te perkryer per problemin hebraik qe i ka shtrenguar hebraiket dhe Perendimin dy mileniume. Zgjidhja eshte qe hebraikeve te botes t'u jepet e drejta te banojne kudo qe deshirojne si qytetare te lire te shtetit sipas zgjidhjes se vet. Atyre qe me arsye ndihen te lumtur atje ku jane dhe deshirojne te vazhdojne aty te jetojne, duhet me marreveshje nderkombetare t’u jepet e drejta ne kete. Ata hebraike qe deshirojne te shperngulen nga Perendimi duhet te jene te mireseardhur ne boten muslimane. Nese per shkak te lojalitetit religjioz deshirojne te jetojne ne ato treva te botes muslimane qe jane te lidhur me historine e tyre ­ prej Egjiptit deri ne Mesopotami ­ duhet t'i jepet e drejte ne kete, ne baze te themelit qe islami ua defton pejgambereve te Zotit dhe ne baze te zgjerimit te domosdoshem te simpatise dhe dashurise ndaj atyre qe e respektojne tradicionin dhe hapesirat pejgamberike ne te cilat eshte shpallur porosia e Zotit.

Ne çeshtjen e imigracionit hebraik islami hebraikeve boteror u ofron shume me teper se cionizmi. Cionizmi deshiron vetem Palestinen, islami per se gjeri hape dyert e tere botes muslimane dhe a fortiori‚ te botes arabe, e edhe me teper, territoret e "Gjysmehenes produktive". "Imigracioni", nderkaq, nuk do te thote grabitjen e tokes, translokimin ose privimin e prones se te tjereve. As kjo d.t.th. pushtimi i shtetit, ose transformimi i saj ne shtet per hebraiket sipas shembullit gjerman apo françez. Ex hypothesi, duhet te ekzistoje shteti islam qe perfshin keto territore” shteti islam, kushtetute e te cilit eshte Kur'ani, e drejta e te cilit eshte sheri'ati dhe zgjedhesit e te cilit vetem pjeserisht jane jomuslimane. Shteti i tille islam qe shtrihet prej Atlantikut deri ne Malaje sigurisht eshte i obligueshem qe t'i hapi dyert e veta çdo imigranti hebraik qe udheton andej. Shteti i tille islam eshte parajse per hebraiket boteror sikur edhe pajtor dhe mbrojtes i pejgamberise dhe popujve te tij nga çdo sulm nga jashte. Shteti i tille eshte shtet boteror, me thellesi te pamatshme gjeo-politike, me pasuri te pafund njerezore dhe gjeografike. E dhuruar me ideologji te tille qe e konfirmon jeta dhe bota çfare eshte islami, me historine e gjate te konfliktimit me boten dhe me kulturen dhe me civilizimin me te pasur, shteti i tille islam produktivisht mund te hyje ne skenen boterore dhe ka aftesi qe per kete jane te nevojshme.

Ne krahasim me shtetin e tille islam, shteti Izraelit te cilin e perfaqeson cionizmi deftohet si minor. Perbehet prej disa mijera kilometrash katrore, te rrypit te ngushte te vendit dhe tre milione njerez. E verteta, tash eshte armatosur deri ne dhembe me armet me moderne dhe me te perkryera. Mirepo, edhe fuqia e saj ushtarake sikur edhe ushqimi qe e shpenzon varet nga imperializmi drejtimi i te cilit mund te nderrohet prej çastit ne çast. Krahas kesaj, eshte e rrethuar me murin e urrejtjes dhe armiqesise te njeqind e pesedhjete milione arabeve dhe nje milard muslimanesh qe presin ndryshimin ne raportet nderkombetare qe do t'ua jepte rastin qe te sulen mbi Izraelin.

Nese te gjithe hebraiket e botes, ose numer i konsiderueshem i tyre, ose vetem qytetaret e tashem hebraik te Izraelit do te duhej jetuar ne ndonje shtet islam, si do te mund te jetohej ne pajtim me hebraizmin? Si do t'i jepej shpirtit hebraik rasti te perparoje dhe lulezoje me tej?

Kushti i pare per perparim te çdo kulture, civilizimi ose religjioni ­ qe eshte i njejte per te gjitha bashkesite ­ eshte paqa. Qe fryma njerezore te veproje ne menyre pakez me tjeterfare apo me konstruktive, absolutisht eshte e domosdoshme qe njeriu te jete i bindur se si jeta dhe pronesia e tij jane te sigurte. Pa kete, asnje qenie njerezore nuk mund ta zhvilloje prirjen ose deshiren per te verteten, te miren ose te bukuren ... Paqa e tille e vazhdueshme hebraikeve askund nuk mund t'u sigurohet, perveç prej islamit dhe nen supremacionin e tij politik. Pasi qe raporti i islamit ndaj hebraizmit eshte raport i simpatise e madje edhe njejtesise, respekti islam religjioz i pejgambereve hebraike si pejgambere te Zotit dhe Shpalljes hebraike si shpallje te Zotit japin garancionin me te mire. Ekziston populli, ummeti‚ nje miliarde shpirtera ne rresht qe kete fe e perkrahin si element qenesor dhe perberes te religjionit vetjak, vetedijes vetjake per Zotin, veten dhe boten. Sikur edhe ne kohen e Muhammedit a.s. dhe shokeve te tij, ummeti islam fuqishem beson se Zoti eshte mbrojtes i hebraikeve dhe jomuslimaneve te tjere qe percaktohen per paqe me me deshire se sa per lufte me shtetin musliman. Ne te vertete, sipas fese dhe te drejtes islame, jepet garancioni madje edhe kunder sunduesve jo te ndershem muslimane qe mund te vijne ne sprove t'i shfrytezojne ose t'i sulmojne dhimmite‚ ose ata qe me kontrate jane obliguar per paqe me garancionin e Zotit. Perfundimisht, ekziston garansa qe historia e ka konfirmuar. Perveç ne etapat mjaft te shkurtera ne te cilat muslimanet kane pesuar nen sundimin e sunduesve jo te ndershem madje edhe me shume se hebraiket ose te krishteret, historia e tolerances islame dhe jetes se perbashket me hebraizmin dhe krishterizmin eshte pa njolla. Gjate katermbedhjete shekujve te ekzistimit te tij, dosja e islamit eshte e panjollosur. Ummaeti kurre nuk ka konsideruar qe vete ajo ose pejgamberia e saj, e kaluara ose ardhmeria e saj domosdo inkudron te decimuarit e jomuslimaneve qe jetojne ne midisin e saj.

Para se te mbarojme me pyetjen e sigurise hebraike nen islam, mbetet edhe nje problem. A nuk eshte e domosdoshme qe per shkak te ndjenjes se paqes, Hebraiket gezojne sovranitetin nacional sikur qe e gezojne vendet evropiane? Nuk eshte! Vetedija per sovranitetin nacional eshte zbulim i paradokohshem, madje edhe ne Perendim. Ky eshte rezultat i etnocentrizmit dhe nacionalizmit politik, dhe fryt i romantizmit evropian ne dy shekujt e fundit. Evropiani ka ekzistuar dhe ka perparuar pa kete me shekuj. Lojaliteti Zotit, kishes, bashkesise universale, mbretit dhe sunduesit nuk e kerkon ate. "Sovraniteti nacional” si pjesa e trete perberese e shtetit, pas "popullit” dhe "copes” se tokes me kufijt e caktuar, edhe vete eshte pjese e semundjes se romantizmit. "Sovraniteti eshte nocion i mjegulluar e i paqarte, i cili duhet qe "popullin” dhe "vendin” ta fillojne ne unitet mistik ne menyre qe te perjashtohen te gjitha elementet tjera. Kur sovraniteti nacional per here te pare kerkohej ne Evrope, ka qene kjo me qellim qe kompetentesia gjyqesore e kishes te perjashtohet nga punet e bashkesise. Me vone, kur ndikimi i kishes u dobesua, ishte per qellim te perjashtohet etika dhe vlerat e krishtera nga punet publike.

Ne sferen e jetes personale konkrete, islami pa dyshim ia jep tere sundimin jomuslimaneve qe vete te vendosin per jeten e vet si konsiderojne se duhet. Islami jo vetem qe lejon, por kerkon prej tyre te jetojne ne harmoni me ligjet e veta. Per kete qellim, islami i konsideron ummet ­ bashkesi, tjeterfare dhe te ndare prej muslimaneve dhe te gjithe johebraikeve, bashkesi me traditen dhe institucionet e veta. Kerkon nga hebraiket qe t'i konstituojne gjyqet vetjake rabinore dhe qe tere fuqine e vet ekzekutive t'ua vene atyre ne disponim. Sheri'ati, e drejta islame, kerkon nga te gjitha hebraiket qe t'i nenshtrohen rregullave te te drejtes hebraike si e komentojne gjyqet e rabineve dhe çdo kundershtim ose mosrespektim i gjyqit rabinor konsiderohet trazire kunder vete shtetit islam, te barabarte veprimit te ngjashem te cilitdo musliman ne raport me gjyqin islam.

E vetmja fushe jashte kompetentesise se bashkesise se dhimmive‚ eshte fusha e luftes dhe paqes. Kjo eshte fushe ekskluzive e shtetit islam raison d'etre i se ciles eshte venia e paqes dhe prezentimit kritik te fjales se Zotit. Kjo detyre eshte detyra e mbrojtjes se daru’l-islamit, d.m.th. ummetit musliman sikur edhe ummetit‚ te atyre jomuslimaneve qe i jane qasur pax islamica. Pasi qe shteti islam realisht eshte federate e bashkesive ­ shtete, e vetmja qe bene dhe korrekte eshte qe asnje bashkesi ­ shtet mos te konsiderohet pergjegjese per udheheqjen e politikes se jashtme, te paqes dhe luftes, por qe shteti federal te jete pergjegjes per to. Dy dallimet kryesore ekzistojne ndermjet shtetit federal çfare eshte ai islam dhe shtetit federal sikur SHBA-te ose Zvicrra. I pari eshte qe ne kete te dyten eshte pjese perberese e mini­shteteve te zena fille ne territor, derisa ajo e para, islame, ze fille ne qeniet njerezore ne bashkesi, duke iu dhene keshtu prioritet njerezve e jo paluajtshmerive. Dallimi i dyte eshte qe ligji i shtetit federal perendimor eshte pozitiv ne ate kuptim qe shumica e konstituenteve (pa marre parasysh ne perqindjen e tyre, gjithnje vendos ç'do te jete ligj, deri sa ligji i shtetit islam eshte ai qe Zoti e ka caktuar per te gjitha kohet.

ZGJIDHJA ISLAME DHE STATUS QUA-ja Ne BOTeN ARABE

Me ne fund, mund te pyetemi se si aplikimi i zgjidhjes islame do te ndikonte ne gjendjen e sotshme te gjerave ne Lindjen e Afert?

E para, shtetet arabe ne Lindjen e Afert duhet pa tjeter t'i nenshtrohen transformimit nga karikaturat e shteteve nacionale perendimore, qe tash jane, ne nje shtet te unjesuar islam. Te gjitha shtetet arabe jane tekstualisht krijesa te kolonializmit perendimor. Te gjitha ato duhet te zhvillohen kurse popullesia e tyre te riorganizohet ne shtet islam. Edhe ligjet e tyre qe po ashtu ne pjesen me te madhe jane trasheguar nga kolonializimi perendimor duhet te braktisen ne favor te sheri'atit. Shteti islam qe lind me unjesimin e tyre do te duhej t'i mbuloje te gjithe kufijt mes tyre dhe te gjitha formacionet e tyre defanzive individuale, dhe te marre gjithe pergjegjesine per mbrojtje dhe punet e jashtme. Vetem nese kjo arrihet muslimanet arabe te Lindjes se Afert do te ishin te gatshem ta zbatojne zgjidhjen islame te problemit te Izraelit.

E dyta, shteti cionist Izraeli do te ishte i rrenuar, edhe me force, nese duhet. Themelimi i shtetit cionist eshte e keqe e qarte, dhe te tilla jane edhe te gjitha institucionet e tij mbrojtese. Kete ummeti ua le bashkesise se Hebraikeve te jene me shtetin islam te lidhur kryesisht me kontraten per paqe. Nga qytetaret hebraike te Izraelit nuk do te kerkohej qe te shperngulen. Perkundrazi, do te ftoheshin te qendrojne ne cilindo qytet ose fshat te tere shtetit islam, e jo vetem ne disa pjese te tokes ne bregun perendimor te Jordanit dhe ne brezin e Gazes çfare momentalisht cionizmi kerkon. Por, asnje hebraik muslimanin nuk mund ta privoje nga toka e tij, shtepia ose pasuria tjeter sikur qe kete cionistet deri sot e kane bere. Shitblerja eshte pesonale, kurse te dy palet, edhe bleresi eshte shitesi, duhet te deshirojne shitjen dhe me te te jene te kenaqur. Sa u perket palestinezeve, atyre duhet t'u kthehet pronesia mbi shtepite dhe token e tyre nga te cilat jane larguar me force se pari me ndihmen e armes britanike, e me vone cioniste. Krahas kesaj, duhet t'u kompenzohet demi, sipas te drejtes islame.

Kjo do te thote se hebraiket qe tash jetojne ne shtepite e vjedhura dhe e punojne token e grabitur do te detyrohen ose ta leshojne ose t'ua paguajne demshperblimin pronareve. Nese pronaret insistojne ne leshimin, kapitali per kompenzim mund te perdoret per blerjen e tokes se re ose shtepise diku tjeterkund. Nese, siç pohojne hebraiket, mbreteria e Davudit eshte shtrire prej Nilit deri ne Eufrat, ende u mbetet mjaft toke qe ta arrijne ose ta marrin. Sipas islamit, siç kemi thene tashme, pergjate botes islame nuk ka kurrfare kufizimesh te numrit te te shperngulurve hebraike, as trevat ose pozites se tokes qe mund ta arrijne qe ne te te qendrojne.

E treta, njehere kur te qetesohet bouleversement‚ qe kete zgjidhje e nxite, nuk ka arsye qe hebraiket si dhimmi‚ ­ qytetaret e shtetit islam t'i mbajne te gjitha institucionet publike qe deri tash i kane zhvilluar ne Palestine (gjyqet, shoqerite arsimuese per art e kulture, shoqatat publike, shkollat, fakultetet dhe universitetet), ne menyre qe ato te vazhdojne te veprojne ne cilindo vend ne Palestine ose kudo tjeterkund ku hebraiket do te mund te zgjidhnin te jetojne. Sandejmi me tej, vizioni i tyre dhe perpjekjet e tyre do te mund te orientoheshin drejt ndihmimit dhe perparimit te hebraizmit, e jo ideologjive perendimore te dekadences dhe devijimit. Askush, nuk do te luftoje kunder tyre. Askush nuk do t'i ndjeke as shqetesoje. eshte detyre e tyre te jene aq hebraike se u ka mbetur deri tek ajo.

Atehere, kur hebraiket e shtetit islam ne lindje te organizohen dhe te fillojne te marrin fryme si hebraike, te çliruar nga çdo rrezik, lideri i shtetit islam do te mund ta perserise mesazhin qe nje pararendes i tij (Mehmedi II Fatihu i Stambollit, ia drejtoi kryeparit te nje ummeti‚ me te hershme jomuslimane ne shtetin islam (Genadij Shollari, patrikut stambollas), "Beru patrik i ummetit tend ne paqe. Le te te ruaj All-llahu. Ty ta kemi premtuar miqesine tone ne te gjitha rastet dhe me te gjitha kushtet, kurdo qe mund te te sherbeje. Gezoji prej tash te gjitha privilegjet qe i kane gezuar te paret tu!”[2]
-------------------------------------------------------------------------------------
[1] Grup autoresh, Islamski fundamentalizam – sta je to, Sarajeve, 1990.

[2] G. Papadopoulos, Les privileges de patriarcat oecu-meniques (Communaute grecque ­ orthodoxe) dans l'empire ottoman, Paris, 1924, fq. 10) nga: Voices of Resurgent Islam, ed. John L. Esposito, Oxford 1983.

Perktheu: N. Ibrahimi

Gaza: Apatia botërore e asgjësimit cionist

Posted by artparadox on 19 April 2010 , under |



artikuj
 Në mëngjesin e një persekutimi në Europë në të cilin ata ishin viktimat e barbarizmit më të keq të parë ndonjëherë... reagimi i menjëhershëm çifut ndaj vetë përvojës së tyre ishte që të ktheheshin vetë në persekutues...
 
Nga: Muhamed KHODR
“Në mëngjesin e një persekutimi në Europë në të cilin ata ishin viktimat e barbarizmit më të keq të parë ndonjëherë... reagimi i menjëhershëm çifut ndaj vetë përvojës së tyre ishte që të ktheheshin vetë në persekutues... Në vitin 1948, nga përvoja personale, çifutët e dinin se çfarë po bënin; dhe ajo ishte tragjedia e tyre më e lartë e cila mësimet e nxënura prej tyre nga takimi i tyre me gjermanët nazistë joçifutë nuk do të ishte për të shmangur por për të filluar disa nga veprat e këqija të cilat nazistët i kishin kryer kundër çifutëve.”
- Profesori i famshëm britanik i historisë Arnold Toynbee -
Unë pajtohem përzemërsisht me vlerësimin e profesor Vasillopulos mbi hipokrizinë, standardet e dyfishta, dhe nënshtrimin e dukshëm të politikës së jashtme të SH.B.A. - së përballë interesave të Palestinës ndaj Izraelit dhe lobeve të tij amerikane të fuqishëm të cilët kanë një ndikim të pashembullt në Kongres. Krijimi i Izraelit doli si shkak i kolonializmit perëndimor, në fillim nga britanikët të cilët patën guximin që t’ia dhurojnë çifutëve europianë një vend që nuk u përkiste atyre, një vend gjatë sundimit otoman, jashtë përshtatshmërisë së brendshme politike, të ndjekur nga Amerika, një qeveri e drejtuar nga korporata dhe interesa të veçanta, në këtë rast nga lobi i fuqishëm çifut. Pastrimi etnik i Izraelit ndaj 750.000 palestinezëve nga vendi i tyre gjatë viteve 1948-1949, shkatërrimi i plotë i 450 fshatrave palestineze, duke përfshirë xhami dhe kisha, u pranua me lehtësi nga fuqitë koloniale perëndimore si një pasojë e nevojshme e një sulmi ushtarak arab ndaj shtetit të vogël çifut, një gënjeshtër e zhurmshme e vërtetuar siç tregohet dhe nga vetë dokumentet e Izraelit. Propaganda e shkëlqyer dhe tragjike e Izraelit, fushatat në media dhe marrëdhëniet publike me efekt politik për të indoktrinuar popullatën perëndimore ishte e suksesshme. Arabët ishin shumë të paaftë për të kuptuar përdorimin dhe fuqinë e mjeteve të tilla. Aftësitë e Izraelit për të ndikuar dhe përcaktuar opinionin publik perëndimor i lejoi atij që të kundërshtojë të gjitha marrëveshjet ndërkombëtare, ligjet, rezolutat e Kombeve të Bashkuara, opinionin botëror, si dhe politikën e Shteteve të Bashkuara siç është dëshmuar nga tërheqja me forcë e Obamës në thirrjen e tij të parë për të ngrirë vendbanimet ilegale të Izraelit. Heshtja e Obamës në Raportin Goldstone tregoi edhe njëherë se kush e drejton politikën e jashtme të SH.B.A.-së në Lindjen e Mesme.
Megjithëse Izraeli mund të thotë fjalën "Jo", arabët me dëshpërim as që nuk e dinë nëse ekziston kjo fjalë.
Në vitin 1949 presidenti Truman (njeriu përgjegjës për krijimin e Izraelit) u ofendua shumë nga dëbimi masiv i refugjatëve palestinezë saqë ai mblodhi Konferencën e Luizanës në Zvicër për të nxitur Izraelin që të ndalojë pastrimin e tij etnik dhe të pranojë Rezolutat 181 të Kombeve të Bashkuara (ndarjen e Palestinës) dhe 194 (të drejtën e kthimit të refugjatëve palestinezë).
Izraeli e kundërshtoi propozimin e Trumanit ndërsa arabët e pranuan atë duke e nxitur të dërguarin e tij, ambasadorin Mark Etheridge që t’i shkruajë presidentit Truman: "Meqë ne e kemi krijuar Izraelin, ne jemi përgjegjës për armiqësinë dhe arrogancën e tij dhe për gjakftohtësinë e qëndrimit të tij ndaj refugjatëve... Izraeli duhet të pranojë përgjegjësinë... qëndrimi i tij ndaj refugjatëve është moralisht i dënueshëm... Pozicioni i tij si pushtues duke kërkuar më shumë nuk bëhet për paqe."
Që nga ajo kohë shumë politikanë amerikanë kanë shprehur qartë inatin dhe mërzitjen e tyre ndaj ekspansionizmit zionist të vazhdueshëm të Izraelit në Tokën e Shenjtë, por anjëri prej tyre nuk ka pasur guximin që të ngrihet kundër këtij kombi të vogël ndonëse nëpër zyra ata manipulojnë kombin më të fuqishëm në botë për të paguar dhe vdekur për luftrat e Izraelit në Liban, pastaj në Irak, Arabinë Saudite, Jemen, Gjirin Persik, Afganistan, dhe tani fushata deja vu e "bombardimit, bombardimit, bombardimit" të Iranit.
Sidoqoftë, kur ne arabët dhe muslimanët mund të përsërisim faktet historike në lidhje me kombin mashtrues të Izraelit dhe metodën e tij të zgjedhur të ekzistencës e cila varet tërësisht në luftrat, vrasjet, terrorizmi, burgimet masive dhe rrethimi mbytës në masë të Gazës, ne duhet të jemi të ndershëm me veten tonë dhe të deklarojmë se paaftësia politike dhe ekonomike e arabëve, paralizimi, hipokrizia, përgojimi, dhe vetë sabotimi në lidhje me Palestinën është ana tjetër e monedhës për vuajtjen me dekada të palestinezëve. Pesëdhjetë e shtatë kombe muslimane, 1.6 miliardë muslimanë, 50% e pasurisë botërore të naftës, 60% e pasurisë botërore të gazit, me miliona e miliarda dollarë të investuara në qeveritë dhe institucionet perëndimore, janë paralizuar në mënyrë të turpshme për t’u përballur me një popull të vogël prej 6 milion çifutësh. Politikat perëndimore rrotullohen rreth parasë, manipulimit të medias, miteve, mashtrimeve dhe propagandës, ku në njëfarë mënyre arabët janë mësuar mirë në vendet e tyre.
Nuk ka asnjë prani të vërtetë politike, ekonomike, sociale dhe mediale për arabët dhe muslimanët në Amerikë. Ata janë të urtë, frikësues, të paedukuar dhe të papërvojë në jetesën dhe marrëdhëniet me kulturën amerikan; ata kujdesen që të mblidhen në grupe etnike dhe të ndeshen nëse ka ndonjë pengesë mes burrave dhe grave nëpër xhami, ose nëse burrat dhe gratë muslimane mund të grumbullohen për një ligjëratë, nuk i lejojnë këto gra që të përzien, punojnë, dhe të shkojnë në shkollë me jomuslimanët.
Unë besoj shumë se ne si muslimanë duhet ta fajësojmë veten për gjendjen tonë dhe duhet të shmangim dashin e kurbanit të zakonshëm të cilin "forca të fuqishme" si Izraeli, Bashkimi Europian, dhe Amerika e kanë vështirësuar progresin tonë ose të drejtën tonë të arsyeshme për të rimarrë vendet dhe pasuritë tona. "Intelektualët" tanë kanë pranuar dhe imituar kurthin perëndimor që progresi mund të vijë vetëm nëse braktiset feja. Në vend që Islami të konsiderohet problem, duhet ditur se muslimanët janë problemi ndërsa Islami është zgjidhja.
Kjo është arsyeja se si musliman unë jam thellësisht krenar për qeverinë dhe popullin turk që ishin i vetmi komb musliman që e mohoi botërisht Izraelin për kasaphanën e tij në Gazë. Ndërkohë që udhëheqësit arabë organizonin "takime të nivelit të lartë" mbi Palestinën, programi i tyre privat ishte që të sulmonin Hamasin dhe Hezbollahun, dy partitë e vetme rezistente në tërë Lindjen e Mesme kundër Izraelit. Turpi dhe tradhtia e Mahmud Abbasit për të tërhequr vëmendjen e Raportit të Goldstone është një shenjë tjetër dalluese se arabët nuk e vlerësojnë gjakun arab për sa kohë që karriget e tyre janë të mbrojtura.
Pasuria e muslimanëve po e shpëton ekonominë perëndimore dhe nuk po i sjell dobi gjeneratës së hutuar muslimane të kohëve të sotme që ka humbur mes besimit të vogël dhe ndikimit trullosës të kulturës amerikane. Pse me pasurinë tonë nuk po ndërtohen shkolla, spitale, rrugë, rrugë më të mira, të punohet në gjetjen e ujit të çmuar, të krijohen punë prodhuese, të ndërtohen impiante të ujrave të zeza, për mbledhjen e mbeturinave dhe për përdorimin e medias për të përmirësuar njohurinë tonë mbi Islamin, parimet morale të tij, dhe sjelljet e mira?! Ne ndërtojmë kulla, blejmë lojëra luksoze si aeroplanë, makina, dhe deve, ndërkohë që shpërfillim përmirësimin e jetëve njerëzore. Kanalet satelitore arabe i hapin programet e tyre me këndime nga Kur’ani vetëm që të shoqërohen me video muzikore me gra të zhveshura që i rrotullojnë trupat e tyre nga goditja e daulleve më të neveritshme.
Secili prej muslimanëve është përgjegjës për të mësuar, plotësuar dhe mbrojtur besimin tonë. Secili prej nesh është përgjegjës për veten tonë, familjet tona, fqinjët, komunitetin, kombin dhe Ummetin tonë. Pranimi ynë në heshtje i prishjes sonë deri në vdekje na bën neve sundimtarë të pjesshëm që na ka çuar në dështimin e shoqërive tona.
Ne kemi nevojë për një ringjallje të intelektit, arsimimit, në mënyrë shkencore dhe analitike dhe aftësive, në të vërtetë, një rilindje të një Ummeti shumë të motivuar i cili e refuzon status quo-në (gjendjen ekzistuese) dhe fillon udhëtimin drejt një besimi të bazuar në ndriçimin e mendjes dhe që mund të përfundojë vetëm me fitoren tonë kundër dështimeve tona të demoralizuara dhe fitores përfundimtare të shpëtimit në botën tjetër.
Unë marr pjesë në pesimizmin e muslimanëve rreth botës që ne nuk do të bëhemi të mençur për një revolucion personal dhe nacionalist, por cila është alternativa? A do të njomë gjaku i muslimanëve tokën për të kthyer naftën tonë të vjedhur para se ne të zgjohemi dhe ta lëmë trashëgim?
Ne ose do të ndryshojmë, ose do të vdesim, ose do të vdesim duke u përpjekur.
Përktheu nga anglishtja: Ermal BEGA

Komuna e Kopenhagës lejon ndërtimin e xhamisë së parë me minare

Posted by artparadox on 16 April 2010 , under |



artikuj
Këshilli komunal i Kopenhagës ka aprovuar kërkesën e muslimanëve të këtij qyteti për ndërtimin e xhamisë së parë. Mësohet se xhamia do të ndërtohet me minare.
Mehdi Khademi në një intervistë për IRNA tha se komuna e Kopenhagut pas 40 vjetëve të kërkesës së muslimanëve, dje dha lejen për ndërtimin e parë të xhamisë me minare në këtë qytet.
Ai shtoi se muslimanët e Danimarkës e kanë pritur më gëzim lajmin për ndërtimin e kësaj xhamie. U bë e ditur se 32 anëtarë të këshillit komunal kanë votuar pro, 2 kundër dhe 5 kanë abstenuar.

Latest News